14 Mayıs 2024 Salı

Doç. Dr. Ozan Örmeci'den Yeni Uluslararası Makale: "Türkiye's New Multi-Dimensional Foreign Policy"

 

İstanbul Kent Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (İngilizce) bölümü öğretim üyesi ve Uluslararası Politika Akademisi (UPA) Kurucu Genel Koordinatörü Doç. Dr. Ozan Örmeci'nin yazmış olduğu "Türkiye's New Multi-Dimensional Foreign Policy" adlı makale, uluslararası endeksli (Q2) Russian Law Journal (RLJ) dergisinin 2024 Mayıs tarihli 12. cilt 2 nolu sayısında yayımlandı. 

Kapak fotoğrafı: https://www.gercekgundem.com/gundem/kulis-erdoganin-hakan-fidan-hasan-dogan-ve-ibrahim-kalinla-ilgili-plani-netlesiyor-417487

10 Mayıs 2024 Cuma

2024 ABD Başkanlık Seçimleri İçin Erken Görüşler


Giriş

5 Kasım 2024 tarihinde düzenlenecek olan 60. Amerika Birleşik Devletleri (kısaca ABD) Başkanlık seçimlerinde yarışacak adaylar artık netleşti: Demokratlar (Demokrat Parti) adına 46. ve halihazırdaki ABD Başkanı Joe Biden[1], Cumhuriyetçiler (Cumhuriyetçi Parti) adına da 45. ve bir önceki ABD Başkanı Donald Trump[2] yarışacaklar. Seçmen heyeti (Electoral College) adı verilen ABD’ye özgü iki dereceli seçim sistemi uyarınca, Amerikalılar, 50 eyalet ve District of Columbia’dan (başkent Washington DC) oluşan 51 farklı seçim bölgesinde, toplam 538 ikinci tur seçmenlerini belirleyecekler, bu seçmenler de ikinci turda bir adaya 270 ve üzerinde destek vererek yeni ABD Başkanı’nı seçecekler. ABD’de eyaletlerin seçimdeki güncel oy (temsilci) sayıları ise şöyledir:[3]

Alabama - 9 oyKentucky - 8 oyNorth Dakota - 3 oy
Alaska - 3 oyLouisiana - 8 oyOhio - 17 oy
Arizona - 11 oyMaine - 4 oyOklahoma - 7 oy
Arkansas - 6 oyMaryland - 10 oyOregon - 8 oy
California - 54 oyMassachusetts - 11 oyPennsylvania - 19 oy
Colorado - 10 oyMichigan - 15 oyRhode Island - 4 oy
Connecticut - 7 oyMinnesota - 10 oySouth Carolina - 9 oy
Delaware - 3 oyMississippi - 6 oySouth Dakota - 3 oy
District of Columbia - 3 oyMissouri - 10 oyTennessee - 11 oy
Florida - 30 oyMontana - 4 oyTexas - 40 oy
Georgia - 16 oyNebraska - 5 oyUtah - 6 oy
Hawaii - 4 oyNevada - 6 oyVermont - 3 oy
Idaho - 4 oyNew Hampshire - 4 oyVirginia - 13 oy
Illinois - 19 oyNew Jersey - 14 oyWashington - 12 oy
Indiana - 11 oyNew Mexico - 5 oyWest Virginia - 4 oy
Iowa - 6 oyNew York - 28 oyWisconsin - 10 oy
Kansas - 6 oyNorth Carolina - 16 oyWyoming - 3 oy

 

Bu bağlamda, seçimde 54 oyu olan California, 40 oyu olan Teksas, 30 oyu olan Florida ve 28 oyu olan New York eyaletleri seçimi kazanmak noktasnda ön plana çıksa da, çoğu zaman salıncak eyaletler (swing states) adı verilen bazı daha küçük eyaletler[4], seçmen tercihlerindeki oynama/değişiklik nedeniyle seçim sonuçlarında daha etkili olabilmektedirler.

Bu yazıda, 2024 ABD Başkanlık seçimlerine etki edebilecek bazı faktörler analiz edilecektir. Bu bağlamda, yazıda, ekonomik durum, iç siyasi dinamikler, dış politika tablosu ve adayların popülaritesi/karizması gibi hususlar değerlendirmeye alınacak ve son olarak da Başkanlık seçimlerine dair yapılan güncel anketler değerlendirilecektir.

Biden Döneminde Ekonomi

ABD, yaklaşık 25,5 trilyon dolarlık ekonomisiyle halen dünyanın en büyük ekonomik gücüdür.[5] Ayrıca, yaklaşık 334 milyon nüfusu olan ABD, kişi başına düşen yıllık 85.370 dolarlık gelirle, dünyanın en zengin ülkelerinin de arasındadır.[6] Avrupa kıtasından uzakta, Kuzey Amerika’da kurulu, görece izole ve bağımsız bir güç durumundaki ABD’de, ekonomik faktörler seçim sonuçlarında en etkili olan dinamiktir. Öyle ki, 1992 ABD Başkanlık seçimlerinde, Sovyetler Birliği’ni Soğuk Savaş'ın ardından yıkmayı başaran ve ülke genelinde büyük saygı uyandıran Cumhuriyetçi George H. W. Bush (Baba Bush), Demokrat Parti adına yarışan genç Arkansas Valisi Bill Clinton’a karşı hiç beklenmedik büyük bir yenilgi alınca, Clinton’ın kampanya ekibinde yer alan James Carville, “It’s the economy stupid” (Sonuçları ekonomi belirliyor, aptal) şeklinde tarihe geçen ünlü bir söz sarf etmiştir.[7]

Bu bağlamda, 46. ABD Başkanı Joe Biden, pandemi döneminde seçilmesine karşın, oldukça başarılı bir performans göstermiş ve genelde ekonomik anlamda Amerikan halkının isteklerine karşılık verebilmiştir. Biden’ın seçimdeki en büyük kozu da ekonomideki iyi gidişattır. Şöyle ki, ekonomik büyüme (GDP growth) bağlamında, ABD, Biden döneminde yüzde 5,9 (2021), yüzde 1,9 (2022), yüzde 2,5 (2023) ve 2024’ün ilk çeyreğinde yüzde 3 düzeyinde büyüme sağlamayı başarmıştır.[8] Bu rakamlar gelişmekte olan ülke ekonomileriyle kıyaslandığında çok yüksek algılanmasa bile, unutulmamalıdır ki, ABD gibi dev ekonomilerde yüzde 2 ve üzerinde büyüme oranı sağlamak muhteşem bir başarıdır.

İşsizlik oranları bağlamında da Biden yönetimi oldukça başarılı bir performans göstermiş ve Trump’ın son döneminde pandeminin de etkisiyle yüzde 14’ler seviyesine çıkan işsizliği, önce yüzde 6’lara (2021), sonra yüzde 4’lere (2022), şimdilerde de yüzde 3,9 seviyesine indirmeyi başarmıştır.[9] Bu başarı, 1969’dan beri ABD tarihinin en düşük işsizlik seviyesi olarak, Biden ekibinin ekonomideki muazzam performansına işaret etmektedir.[10]

Keza enflasyon bağlamında da, Biden yönetimi başarısız olmamış ve 2021’de yüzde 4,7, 2022’de biraz yüksek bulunan yüzde 8 ve 2023’te de yüzde 4,1 enflasyon oranıyla Amerikan halkını yüksek fiyatlar karşısında ezdirmemeyi başarmıştır.[11]

Bu rakamlara bakıldığında, ekonomik faktörler seçim sonuçlarında daha etkili olursa, "Biden’ın yeniden seçilme ihtimali hayli yüksektir" sonucuna rahatlıkla varılabilir. Zira ABD’de işsizlik seviyesi düşük, enflasyon kontrol altında, ekonomik büyüme oranları pozitif ve genel ekonomik hava olumludur. Ancak elbette, ekonomi, birçok parametreden yalnızca birisidir. Bu konuda uzman bir isim olan Türk akademisyen Prof. Dr. Birol Akgün, Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven adlı kitabında seçim davranış modellerini incelerken, -bilhassa gelişmiş ülkelerde- ekonomik yaklaşım veya rasyonel seçim ekolü (rational choice model) adı verilen yaklaşım uyarınca seçmenlerin genelde geriye dönük ekonomik durumlarına bakarak oy verme (retrospective voting) eğiliminde oldukları tespitinde bulunmuştur.[12] Bu nedenle, ekonomi, Biden'ın ve Demokratların hanesine yazan bir konudur. 

Güncel İç Siyasi Dinamikler

ABD’de iç siyasette şu an için en önemli konu, Gazze Krizi (Hamas-İsrail Savaşı) nedeniyle İsrail’i protesto eden Filistin ve barış yanlısı üniversite öğrencilerinin birçok yükseköğretim kurumunda eğitim faaliyetlerine ara verdirecek ölçüde sert ve etkili protesto gösterileri düzenlemeleridir.[13] Bu protestolar, genelde Amerikan halkının tepkisine neden olmamakla birlikte, protestoların sağ tabanda ve özellikle Yahudi Amerikalılar ve onlara destek olan Hıristiyan dindar gruplar tarafından algılanma biçimi oldukça olumsuzdur. Öyle ki, “Winning the Issues” kuruluşunun 27-29 Nisan tarihlerinde yaptığı bir kamuoyu araştırmasına göre, Cumhuriyetçi Parti seçmenlerinin yüzde 47’si bu gösterilere karşı durur ve yalnızca yüzde 42’si öğrencilere destek verirken, bağımsız seçmenlerde karşıt duruş yüzde 39 (destek verenler yüzde 46), Demokrat Parti seçmelerinde ise destek oranı 70 düzeylerindedir.[14] Bu da, bu konunun genelde Demokrat Partilileri konsolide ederken, diğer bloku (sağ seçmen) da kutuplaşma nedeniyle birleştirdiği algısı oluşmaktadır ki, olayların büyümesi ve fiziksel saldırı boyutuna ulaşması durumunda, gösterilere yönelik tepkilerin artması olasıdır. ABD siyasi sisteminde John Mearsheimer ve Stephen Walt’un “İsrail Lobisi” adını verdikleri etkili Yahudi lobisi de düşünülürse[15], bu olayların devam etmesi ve büyümesi, seçim öncesinde Trump’a yarayan bir gelişme olabilir.

İç dinamikler bağlamında Statista’nın yayınladığı güncel bir araştırma da, seçimde Trump’ı şanslı kılan bazı konuları gündeme taşımaktadır. Öyle ki, Amerikan halkının yüzde 28’i ülkedeki en önemli sorun olarak göç/göçmenler hadisesini görmektedir.[16] Trump’ın çok üzerinde durduğu bir konu olan göç hadisesini, yüzde 19’luk oranla kötü yönetim, yüzde 14’le ekonomi ve yüzde 11’le enflasyon gibi sorunlar takip etmektedir.[17] Bir laf ebesi olan Trump’ın seçim öncesinde yapacağı kalabalık mitinglerde göç konusunu Amerikalılara yönelik büyük bir tehdit gibi yansıtabileceği de hesaba katılırsa, iç dinamikler bağlamında Trump’ın şansı hiç de az değildir.

Ancak bu noktada, Trump’ın başarı şansını azaltan ve Biden’ı potaya sokan etken ise, genelde Cumhuriyetçi Parti, özelde de Trump’ın Afrikalı Amerikalı ve kadın seçmenlerden oldukça düşük oy almasıdır. Ancak son dönemde Trump’ın 2024 yılı itibariyle seçimde oy kullanabilecek durumda olan seçmenlerin yüzde 14’ünü oluşturan[18] Afrikalı Amerikalı seçmen nezdinde desteğini yüzde 17’ye çıkarması önemli bir gelişmedir.[19] Bu bir artışa işaret etse de, elbette yüzde 17, oldukça düşük bir destek oranıdır.

Kadınlar bağlamında ise, kürtaj konusunun da etkisiyle Demokratlar daima daha avantajlı olmakla birlikte, aradaki fark çok yüksek değildir. Şöyle ki, Pew Araştırma Merkezi’nin 2024 verilerine göre, ABD’de kadın seçmenlerin yüzde 51’i Demokrat, yüzde 44’ü Cumhuriyetçi eğilimlidir. Bu oran, partneriyle evlenmeden yaşayan kadınlar (yüzde 64), evlenmemiş kadınlar (yüzde 72) ve eşcinsel/lezbiyen kadınlarda (yüzde 83) Demokratlar lehine çok daha yüksektir.[20] Yani, bağımsız kadın figürleri ve geleneksel aile kurumuna karşı çıkan feminist kadın seçmenler, genelde özgürlükleri ve muhafazakârlık karşıtlıkları nedeniyle Demokrat eğilimlidir. Ancak ilginç bir şekilde, bu durum, muhafazakâr ve geleneksel kadın ve erkek seçmenleri de Trump ve Cumhuriyetçilere itmekte ve onların kazanma şansını arttırmaktadır. Nitekim Trump ve Cumhuriyetçiler, beyaz seçmenlerde yüzde 41’e karşı yüzde 57 ile çok ağır basmaktadırlar.[21] Dolayısıyla, bu konuda dengeli bir durum söz konusudur.

Biden Döneminde Dış Politika

Biden yönetiminin oldukça başarısız olduğu bir alan ise, aslında oldukça parlak bir diplomatik kariyeri olan mevcut Dışişleri Bakanı Antony Blinken’ın tüm çabalarına karşın, dış politika olmuştur. Öyle ki, Biden yönetiminin ilk döneminde Afganistan’dan adeta kaçarcasına çekilen[22] ve müttefiklerinde büyük bir güvensizlik yaratan ABD, Rusya’nın Ukrayna politikası nedeniyle Avrupa ülkeleri üzerinde ve NATO bağlamında yeniden bir hizalanma (bandwagoning) etkisi yaratmayı başarsa da, Ukrayna’nın Rusya’ya karşı savaşta büyük bir başarı gösterememesi ve Rus Ordusu’nun ilerleyişinin devam etmesi nedeniyle zor durumda kalmış ve prestij kaybetmiştir. Cumhuriyetçi Başkan adayı Donald Trump’ın Ukrayna’yı Rusya etkisinde bırakmaya ve sorunu Putin’le görüşerek bir günde (24 saatte) çözmeye sıcak baktığına dair sözleri[23] ve bu konuda eski danışmanlarının yaptığı açıklamalarla[24] birlikte ABD Kongresi’nin onayladığı Ukrayna’ya rekor düzeydeki yardımlar da hesaba katılırsa, Ukrayna konusu seçim öncesinde Rusya’nın sahada daha da ilerlemesi durumunda Biden hanesine eksi yazabilir. Zira  bizzat Başkan Biden’ın bile Ukrayna’nın NATO’ya alınmasının gündemde olmadığını söylemesi[25], Amerikalı seçmende, bu alanda uygulanan politikanın temelde Rusya’yı zayıflatma amacı taşıdığı ve Ukraynalılara o kadar da yaramadığı düşüncesini uyandırmaktadır.

ABD, Biden yönetimi döneminde Çin’le ilişkiler konusunda da kayda değer bir ilerleme sağlayamamış ve Trump dönemindeki çatışmacı söylem ve ticaret kısıtlamaları, biraz yumuşamasına karşın, genelde sürdürülmüştür. Çin’in ekonomik büyümesini ve diplomatik nüfuzunu sürdürmesi de, Biden yönetimi adına olumsuz bir gelişmedir ki, Trump, yine Çin ve komünizm karşıtı bir söylemle ABD’deki yaşlı kuşak seçmenleri Soğuk Savaş benzeri bir kutuplaşma ortamına sokup, onların oylarını almayı başarabilir. Zira Çin'in yükselişi bir gerçektir ve ABD'de, bu husus, Çin'de Şi Cinping yönetiminin son yıllarda daha atak ve cüretkâr davranmasının da etkisiyle, genelde tehdit olarak algılanmaya başlamıştır.

İran konusunda da, Biden yönetimi, çok eleştirdikleri Trump’ın İran nükleer anlaşmasını (JCPOA) bozma politikasını geri çevirememiş ve bu konuda güvenilir bir isim olan Rob Malley’i görevlendirmelerine karşın[26], İran’daki muhafazakâr İbrahim Reisi yönetimiyle herhangi bir anlaşmaya varamamıştır. Bu ise, kuşkusuz, İran’ın yakında nükleer silah kapasitesine ulaşacak olması nedeniyle, ABD’de ve İsrail’de ciddi korkulara neden olmaktadır.

Biden yönetimi, İsrail-Filistin Sorunu bağlamında da ortaya herhangi bir barış planı koyamamış ve Trump’ın açıkladığı ve açıkça İsrail’i kollayan Asrın Anlaşması (Deal of the Century) planının[27] bile gerisinde kalmıştır. Biden, insani yardım ve İsrail’deki aşırı sağ eğilimli yönetimi eleştirmek bağlamında Trump’tan daha cesur davransa da, seçim öncesinde İsrail lobisinin desteğini kaybetme korkusunun da etkisiyle, bu konuda net ve kapsamlı bir politika geliştirememiştir. Bu da, Biden’ı hem Arap/Müslüman seçmenler, hem de Yahudi ve İsrailli seçmenler nezdinde zayıf kılmaktadır.

Son olarak, Biden döneminde Türk-Amerikan ilişkilerinin de çok kötü geliştiğini ve Türkiye’deki yapısal sorunların da etkisiyle, hiçbir sorunun çözülemediğini belirtmek gerekir. Öyle ki, son olarak Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Washington ziyaretinin iptal edilmesi de bu bağlamda yeni bir kriz konusu olmuştur.

Yani, sonuç olarak, dış politika, Biden yönetimi ve Demokratlara eksi yazan bir alan haline gelmiş ve tüm aşırılıklarına rağmen, Trump, bu alanda daha avantajlı aday durumuna geçmiştir.

Adayların Popülaritesi/Karizması

Seçimlerde etkili olacak bir diğer önemli husus ise, hiç şüphesiz, adayların popülarite veya yarattıkları antipatidir. Biden, aslında ortalama bir Demokrat ve Amerikalı için oldukça babacan ve iyi bir Başkan profili sergilemesine karşın, yaşının çok ileri olması ve zaman zaman bunun da etkisiyle garip durumlara düşmesi nedeniyle, bazı seçmenlerce antipatik ve zayıf bulunabilir. Dahası, Biden, Demokratlar adına birkaç seçim önce çok başarılı olan Barack Obama’dan farklı olarak, genç Demokrat ve muhalifleri sandığa gitmek için motive etme bağlamında da yeterince başarılı olamayabilir. Zira ABD’de seçime katılım oranı son yıllarda ortalama yüzde 60 düzeyindedir ve oy kullanmayan seçmenler, seçim sonuçlarına doğrudan etki etmektedir.[28] 2020 seçimlerinde ise, pandemi etkisiyle posta yoluyla oy kullanma çok popüler olmuş ve bu nedenle katılım yüzde 70’lere yaklaşmış, bu faktör de Biden’ı avantajlı hale getirmiştir. Bunlar, Biden’ı defosu yüksek bir aday yapmakla birlikte, Biden’ın en büyük şansı da bazı gruplara çok antipatik gelen rakibidir.

Şöyle ki, daha önce de belirttiğim üzere, bazı konularda aşırı söylemleri olan Donald Trump, sağ ve aşırı sağcı seçmeni birleştirmekte başarılı olabilirken, merkezdeki ve merkez sağdaki makul seçmenleri kendisinden itebilmektedir. Bu durum, özellikle kadın, Afrikalı Amerikalı ve Hispanik seçmenlerde daha yoğun olarak gözlemlenebilmektedir. Bu nedenle, birçok Amerikalı, aslında çok beğendikleri için değil, ama sırf Trump olmadığı için Biden’a oy vermişler ve 2024’te de yine benzer şekilde oy verebileceklerdir. Bunun yanında, kuşkusuz, Trump’ın görece daha genç ve güçlü görünmesi, kendisi adına bir avantajdır. Zira sağ tabanda bu gibi faktörler daha önemli ve anlamlı hale gelmektedir. Ek olarak, Trump hakkında açılan davalar ve devam eden soruşturmaların sandığa ne şekilde yansıyacağı da henüz belli değildir. Normalde yolsuzluk algısı yaratan bu gibi olayların bir adayın popülaritesine olumsuz etki yapması beklenirken, Trump gibi yetenekli popülist sağ siyasetçiler, bunu kolaylıkla kendi lehlerine çevirebilmektedirler. Bu nedenle, bu husus da henüz belirsizdir.

Lakin bu noktada adayları çok öne çıkaran yaklaşımların yanında, Sosyo-Psikolojik yaklaşım veya Michigan ekolünün vurguladığı parti aidiyeti (party identification) olgusunun gücü nedeniyle, yine büyük ölçüde Demokratların Demokrat adaya, Cumhuriyetçilerin de Cumhuriyetçi adaya oy vermesini beklemek doğru olur. Yani bu anlamda, seçimi asıl belirleyecek olan, bence, sandığa kimin seçmeninin daha çok gideceği olacaktır. Bu konuda da genelde bir denge durumundan söz etmek daha doğru olacaktır. 

Güncel Anketler

Son olarak, yakın tarihli anketlere bakmak da bize seçim sonuçları hakkında fikir verebilir. Elbette, ABD’deki ilginç seçim sistemi nedeniyle, toplamda çok oy almak, birçok defa olduğu gibi, seçimi kazanmak anlamına gelmeyebilir. Nitekim Trump, 2016 seçimlerinde de Hillary Clinton’dan yaklaşık 3 milyon daha az oy alarak Başkan seçilmiştir.[29] Ancak Joe Biden’ın onaylanma oranının (approval rating) şimdilerde yüzde 39 seviyelerinde olması[30], kendisi adına bir alarm sinyalidir.

Ülke genelinde yapılan güncel üç anketin sonuçlarını paylaşmak gerekirse;

  1. RealClearPolitics’in 12 Nisan-5 Mayıs tarihli anketinde Trump’a destek yüzde 46,1, Biden’a yüzde 44,9[31],
  2. Race to the WH’nin 8 Mayıs tarihli anketinde Trump’a destek yüzde 45,2, Biden’a destek yüzde 44,9[32],
  3. Decision Desk HQ/The Hill’in 9 Mayıs tarihli anketinde Trump’a destek yüzde 44,6, Biden’a destek ise yüzde 44,4’tür[33].

Bu sonuçlar göstermektedir ki, henüz hiçbir şey bitmiş değildir ve Trump biraz (ortalama yüzde 0,6 puan) önde olsa da, aradaki fark oldukça azdır. Bu nedenle, seçim kampanyası ve iki adayın birlikte katılacakları televizyon münazaraları büyük önem kazanmaktadır. Bu süreçlerde daha iyi performans gösteren ve seçmenleri ikna eden aday, seçimi kazanacaktır. Ancak avantaj ve rüzgâr, sanki bu defa Trump’ın arkasındadır. Zira toplam oyda bile az farkla önde gözüken Trump, stratejik planlama doğrultusunda geleneksel olarak güçlü olduğu eyaletleri kazanırsa, seçimi rahatlıkla alabilir. 

Sonuç

Sonuç olarak, Kasım ayındaki seçimlere daha çok zaman olduğu ve kararsız ve parti aidiyeti düşük seçmenin genelde kararını seçim öncesi döneme göre verdiği de düşünülürse, ABD tarihinin en yakın, çekişmeli ve sonucu belirsiz seçimlerinden birine gidildiği iddia edilebilir. Özetlemek gerekirse, ekonomik faktörlerde Biden’ın, dış politikada Trump’ın üstünlüğünden, iç politika ve adayların popülaritesi bağlamında ise bir dengeden söz edilebilir. Carville'in tarihe geçen sözü doğru kabul edilirse ise, kuşkusuz, seçimleri Joe Biden'ın kazanmasını beklemek yerinde olacaktır; zira Amerikan ekonomisi oldukça iyi bir performans göstermektedir. Ancak ülkedeki siyasi kutuplaşma ortamında, sanki ekonomi bu defa o kadar belirleyici olmayacaktır. 

Kapak fotoğrafı: https://www.ndtv.com/world-news/2024-us-presidential-elections-joe-biden-donald-trump-election-wildcard-candidates-who-could-be-spoilers-in-2024-us-election-5085344

Doç. Dr. Ozan ÖRMECİ

 

DİPNOTLAR

[1] Biyografisi için; https://politikaakademisi.org/2020/08/13/abd-baskan-adayi-joe-bidenin-turkiye-hakkindaki-gorusleri/.

[2] Biyografisi için; https://politikaakademisi.org/2016/11/10/abdnin-yeni-baskani-donald-trump-oldu-2/.

[3] National Archives, “Distribution of Electoral Votes”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.archives.gov/electoral-college/allocation.

[4] ABD’de siyaset bilimcilerce genelde salıncak eyelet statüsünde kabul edilen yerler şunlardır: Colorado, Florida, Iowa, Michigan, Nevada, New Hampshire, North Carolina, Ohio, Pennsylvania, Virginia ve Wisconsin. Bakınız; POLYAS, “POLYAS Election Glossary”,Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.polyas.com/election-glossary/swing-states.

[5] The World Bank, “GDP (current US$) – United States”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD?locations=US.

[6] International Monetary Fund, “GDP per capita, current prices”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.imf.org/external/datamapper/NGDPDPC@WEO/USA/DEU.

[7] Galen Druke (2024), “Is it still the economy, stupid?”, ABC News, 08.05.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://abcnews.go.com/538/economy-stupid/story?id=110024758.

[8] Trading Economics (2024), “United States GDP Annual Growth Rate”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://tradingeconomics.com/united-states/gdp-growth-annual.

[9] YCharts (2024), “US Unemployment Rate (I:USUR)”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://ycharts.com/indicators/us_unemployment_rate#:~:text=US%20Unemployment%20Rate%20is%20at,but%20are%20without%20a%20job.

[10] America’s Better Future Network (2023), “US Unemployment at Lowest Rate Since 1969, Showcasing Labor Market Resiliency”, 02.06.2023, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.americasbetterfuturenetwork.org/post/us-unemployment-at-lowest-rate-since-1969-showcasing-labor-market-resiliency?gad_source=1&gclid=CjwKCAjwi_exBhA8EiwA_kU1Mrbmpizk-x7nU41vXBC5Kip_80tvbR6_mXROXeEHClRgbhPef5oRyxoC9pEQAvD_BwE.

[11] Investopedia (2024), “U.S. Inflation Rate by Year: 1929 to 2024”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.investopedia.com/inflation-rate-by-year-7253832#:~:text=In%202023%2C%20the%20average%20rate,of%20inflation%20was%201.2%25.6.

[12] Bakınız; https://politikaakademisi.org/2016/12/02/birol-akgunden-turkiyede-secmen-davranisi-partiler-sistemi-ve-siyasal-guven/.

[13] Sam Cabral & Ana Faguy (2024), “What do pro-Palestinian student protesters at US universities want?”, BBC News, 03.05.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bbc.com/news/world-us-canada-68908885.

[14] David Winston (2024), “How voters are responding to the latest campus protests”, Roll Call, 08.05.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://rollcall.com/2024/05/08/how-voters-are-responding-to-the-latest-campus-protests/.

[15] Bakınız; https://politikaakademisi.org/2023/01/21/mearsheimer-ve-waltdan-israil-lobisi-ve-amerikan-dis-politikasi/.

[16] Statista.com (2024), “What do you think is the most important problem facing this country today?”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.statista.com/statistics/323380/public-opinion-on-the-most-important-problem-facing-the-us/.

[17] A.g.e.

[18] Pew Research Center (2024), “Key facts about Black eligible voters in 2024”, 10.01.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.pewresearch.org/short-reads/2024/01/10/key-facts-about-black-eligible-voters-in-2024/.

[19] Dwayne Oxford (2024), “Why are Black voters backing Donald Trump in record numbers?”, AlJazeera, 18.03.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.aljazeera.com/news/2024/3/18/why-are-black-voters-backing-donald-trump-in-record-numbers.

[20] Pew Research Center (2024), “3. Partisanship by gender, sexual orientation, marital and parental status”, 09.04.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.pewresearch.org/politics/2024/04/09/partisanship-by-gender-sexual-orientation-marital-and-parental-status/.

[21] Pew Research Center (2023), “1. Voter turnout, 2018-2022”, 12.07.2023, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.pewresearch.org/politics/2023/07/12/voter-turnout-2018-2022/.

[22] Jennifer Hansler & Kylie Atwood (2023), “US State Department report details damning failings around chaotic Afghanistan withdrawal”, CNN, 30.06.2023, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://edition.cnn.com/2023/06/30/politics/state-deparment-afghanistan-withdrawal-report/index.html.

[23] Anders Hagstrom (2023), “Trump describes how he could solve Russia-Ukraine conflict in 24 hours”, Fox News, 16.07.2023, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.foxnews.com/politics/trump-describes-how-he-could-solve-russia-ukraine-conflict-24-hours.

[24] Sara Dorn (2024), “Trump Believed Ukraine ‘Must Be Part Of Russia,’ Ex-Adviser Reportedly Claims In New Book”, Forbes, 12.04.2024, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.forbes.com/sites/saradorn/2024/04/12/trump-believed-ukraine-must-be-part-of-russia-ex-adviser-reportedly-claims-in-new-book/?sh=131499a213c7.

[25] Katie Rogers (2023), “Biden Says Ukraine Is Not Ready for NATO Membership”, The New York Times, 09.07.2023, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.nytimes.com/2023/07/09/us/politics/biden-ukraine-nato.html#:~:text=Biden%20said%20that%20he%20did,all%20in%20war%2C%E2%80%9D%20Mr..

[26] Bakınız; https://politikaakademisi.org/2021/02/12/yeni-abd-yonetiminin-iran-nukleer-anlasmasi-konusundaki-zorlu-sinavi/.

[27] Bakınız; https://politikaakademisi.org/2020/01/28/abd-baskani-donald-trumpin-acikladigi-asrin-anlasmasi-plani/.

[28] US Elections Project, “National Turnout Rates 1789-Present”, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://www.electproject.org/national-1789-present.

[29] Gregory Krieg (2016), “It’s official: Clinton swamps Trump in popular vote”, CNN, 22.12.2016, Erişim Tarihi: 11.05.2024, Erişim Adresi: https://edition.cnn.com/2016/12/21/politics/donald-trump-hillary-clinton-popular-vote-final-count/index.html.

[30] Bakınız; https://projects.fivethirtyeight.com/biden-approval-rating/.

[31] Bakınız; https://www.realclearpolling.com/polls/president/general/2024/trump-vs-biden.

[32] Bakınız; https://www.racetothewh.com/president/polls.

[33] Bakınız; https://elections2024.thehill.com/national/biden-trump-general/.


 

7 Mayıs 2024 Salı

2024 Çad Başkanlık Seçimleri

 

Giriş

Orta Afrika’da, Fransızların Sahel adını verdiği bölgede bulunan önemli bir ülke olan Çad Cumhuriyeti, 6 Mayıs 2024 tarihinde Başkanlık seçimlerine sahne olmuştur. Henüz oy sayımının devam ettiği ve kesin sonuçların ancak Haziran ayında açıklanacağı seçimlerde, ihtiyaç duyulduğu takdirde 22 Haziran 2024 tarihinde ikinci tur seçim düzenlenecektir.[1] Seçimde, önceki Devlet Başkanı İdris Debi’nin oğlu ve 2021 tarihli askeri darbe ile Devlet Başkanı seçilen General Mahamat Debi ile Çadlı ünlü bir ekonomist ve ülkenin mevcut Başbakanı olan Succès Masra yarışmaktadırlar. Bu yazıda, 2024 Çad Başkanlık seçimleri analiz edilecektir. Ancak bunun için, öncelikle, ülkemizde pek tanınmayan Çad’ın tarihi ve önemli özellikleri hakkında temel bilgiler özetlenecektir.

Çad Tarihi

Kuzey Afrika’da Libya’nın güneyinde bulunan bir Orta Afrika ülkesi olan Çad’ın tarihi 10. yüzyılda Çad Gölü’nün güneyinde kurulan Sao medeniyetine dayanmaktadır. Bununla beraber, günümüz Çad sınırları içerisinde Kanem-Bornu, Vaday ve Bagirmi Sultanlıkları gibi köklü medeniyetler tarihte yerlerini almıştır.[2] Çad’ın bu daha yakın tarihli bilinen medeniyetler öncesinde, iyi iklim koşulları ve nedeniyle MÖ 7000 yılına kadar geriye gidebileceği düşünülmektedir ki, Borkou-Ennedi-Tibesti bölgelerinde yapılan arkeolojik çalışmalar, Çad’da MÖ 2000 yıllarında insan yerleşimi olduğuna dair somut bazı ait kanıtlar ortaya koymuştur.[3] Çad’ın ismi ise, tahmin edilebileceği üzere, bir zamanlar Afrika’nın ikinci büyük gölü olan ve şimdi normal büyüklüğünün yüzde 10’una kadar küçülen Çad Gölü’nden kaynaklanmaktadır.[4]

Çad bayrağı

Çad’ın modern tarihi ise 19. ve 20. yüzyıllarda ülkeye Fransız sömürgecilerin gelmesiyle olmuştur. 4 Şubat 1894’te Fransız, İngiliz ve Alman sömürgeciler aralarında bir anlaşma yaparak Çad Gölü’nün çevresini paylaşmışlar ve bu sayede bugünkü Çad toprakları büyük ölçüde Fransa’nın kontrolüne geçmiştir.[5] 1910 yılında ise Fransa  Çad’ı  tamamen ele geçirmiş ve Fransız Ekvatoral Afrikası veya Fransız Ekvator Afrikası’nın (Afrique équatoriale française/AEF) parçası olarak yönetmeye başlamıştır.[6] Çad’da Fransızca ve Hıristiyanlık bu dönemde topluma yayılmaya başlamıştır. İkinci Dünya Savaşı süresince Özgür Fransa davasına destek veren Çad, 1946’da ise Fransa’nın denizaşırı topraklarının parçası haline gelmiştir. 1957 yılında Paris tarafından Çad’a özerklik verilse ve 1958’de Fransa’ya bağlı Çad Özerk Cumhuriyeti ilan edilse de -ki bu hükümetin başına da Batı Hindistan’dan gelerek Çad’a yerleşmiş olan ve Fransa’ya bağlılığıyla bilinen Çad İlerici Partisi/PPT lideri Gabriel Lisette getirilmişti-[7], İkinci Dünya Savaşı sonrasında esen güçlü anti-kolonyalist ve milliyetçi rüzgârların da etkisiyle, Çad, 1960 yılında bağımsız bir devlet haline gelmiştir. 11 Ağustos 1960 tarihinde bağımsızlığını kazanan ülkenin ilk Devlet Başkanı da Çad İlerici Partisi-PPT’nin[8] lideri François Tombalbaye olmuştur.

François Tombalbaye

Ancak bağımsızlık ilanı sonrasında da Çad’da istikrarlı bir siyasi ortam oluşmamıştır. Ülkedeki Müslüman ağırlıklı nüfusun yaşadığı kuzey bölgelerinde artan Libya etkisi ve güneydeki Hıristiyan nüfusun yoğun yaşadığı bölgeler arasındaki toplumsal sorunlar, ülkede çok sayıda farklı etnik grup ve kabilenin yaşaması gibi etkenler nedeniyle, ülkede siyasi ve ekonomik açıdan istikrarlı bir dönem yaşanmamıştır. En temel sorun ise, Çadlı Müslümanların tek parti rejimine (PPT iktidarı) yönelik muhalefetleri olmuştur. Hatta birçok farklı gerilla grubunun kurulması neticesinde, ülkede terörizm ve siyasal şiddet olağan bir durum haline gelmiştir. 1960’lar ve 1970’lerde, bu şiddet olayları nedeniyle, Fransız Ordusu zaman zaman bu ülkeye müdahalelerde bulunmuştur. 1960-1975 döneminde iktidarda kalan François Tombalbaye, bir askeri darbe sonucunda 1975 yılında iktidardan indirilip öldürülmüştür. Yerine, daha önce Tombalbaye’ye yönelik darbe girişimi nedeniyle tutuklanan ve 1975 darbesiyle serbest kalan eski Genelkurmay Başkanı olan General Félix Malloum ikinci Devlet Başkanı olmuştur. Fakatt Malloum döneminde de siyasi istikrar sağlanamamış ve 1979’da isyancılar başkenti ele geçirince ülkede istikrar yeniden bozulmuştur. Bu dönemde Fransızların ülkedeki varlığı da tehlikeye düşmüş, ek olarak bir de Libya Ordusu Çad’ı işgal girişiminde bulununca, Libya-Çad Savaşı başlamıştır.[9] Malloum’un istifası sonrasında FROLINAT (Front de libération nationale du Tchad) gerilla grubunun lideri Goukouni Oueddei ülkenin üçüncü Devlet Başkanı olmuştur. Yaklaşık bir ay görevde kalan ve Libya lideri Muammer Kaddafi’nin kuklası olarak görülen Oueddei’den sonra ise, yine çok kısa süre görevde kalan dördüncü Devlet Başkanı Lol Mahamat Choua olmuştur. Choua’dan sonra Goukouni Oueddei 3 yıl kadar yeniden Çad’ın Devlet Başkanı olarak görev yapsa da, bu dönemde de ülkede Libya ve Fransa Ordusu’nun fiilen bulunması ve iç çatışmalar nedeniyle siyasal yaşam normale dönememiştir.

Hissène Habré

1982’de Fransa destekli Hissène Habré’nin Çad’ın beşinci Devlet Başkanı seçilmesiyle Libya Ordusu’nun Çad’dan çekilmesi başarıyla icra edilse de, 1982-1990 döneminde iktidarda kalan Habré de ülkede siyasi istikrar ve ekonomik gelişimi sağlayamamıştır. 1989’da bir referandumla konumunu sağlamlaştıran Habré, buna karşın 1990’da General İdris Debi tarafından devrilmiştir. Debi, 1990’dan vefat ettiği 2021 yılına kadar tam 31 sene Vatansever Kurtuluş Hareketi adlı partisiyle (MPS-Mouvement patriotique du salut) Çad’ı demir yumrukla yönetmiştir. Debi, 1996, 2001, 2006, 2011, 2016 ve 2021 seçimlerini kazanmış ve askeri darbeyle kazandığı iktidarını demokratik meşruiyetini arttıran seçimlerle pekiştirmiştir. Lakin elbette bu seçimler mükemmel demokratik koşullarda gerçekleştirilmemiş ve güçlü muhalefet adaylarının önü yasal veya diğer yöntemlerle kesilmiştir. Çad’da monarşik bir rejim kurmakla eleştirilen Debi, 2021 seçimlerini kazanmasının[10] ardından FACT (Front pour l’alternance et la concorde au Tchad) örgütüyle yaşanan bir çatışmada hayatını kaybetmiştir.[11]

İdris Debi

Babasının vefatı ardından Geçici Askeri Konsey’in başında olan Mahamat Debi, ülkeyi fiilen yönetmeye başlamış ve bu nedenle de 2021’den bu yana ülkede bir askeri darbe rejimi kurulduğu ifade edilmiştir. Bu bağlamda, 2024 Devlet Başkanlığı seçimi, ülkede 3 yıl sonra yeniden sivil rejime dönülmesi bağlamında önem kazanmış ve dünyada da ilgiyle takip edilmiştir.[12] Seçimler öncesinde, Şubat ayında, Sınır Tanımayan Sosyalist Partisi’nin (Parti Socialiste sans Frontières-PSF) lideri olan etkili muhalif siyasetçi Yaya Dillo’nun güvenlik güçleriyle çıkan çatışmada öldürülmesi ise Çad’da siyasetin zorlu parametrelerini gösteren bir durumdur.[13]

Çad Hakkında Bilgiler

Kuzey Afrika’nın güneyinde bir Orta Afrika ülkesi olan Çad, denize kapalı (landlocked) bir devlettir.[14] Çad’ın komşuları; kuzeyde Libya, doğuda Sudan, güneyde Orta Afrika Cumhuriyeti, güneybatıda Kamerun ve Nijerya, batıda ise Nijer’dir. Çad’ın yüzölçümü 1.284.000 kilometrekare düzeyinde olup, bu, Çad’ı dünyanın en geniş 21. ülkesi yapmaktadır.[15] Çad’ın bugünkü başkenti, 20. yüzyıl başlarında bir askeri kışla olarak kurulmuş ve bir Fransız subayının isminden esinlenilerek Fort-Lamy olarak adlandırılmıştır. 1973 senesinde ise, başkentin adı, Fort-Lamy yerine Arapçada “feraha ermek, toplanmak” anlamlarına gelen Encemine (N’Djaména) olarak değiştirilmiştir.[16] Çad’ın diğer önemli şehirleri ise; Sarh (eski Fort Archambault), Mundu, Mussoro ve Ebîşe’dir.[17] Ülkedeki resmi diller ise Arapça ve Fransızca’dır.[18] Çad’ın kuzeyinde daha çok çöl iklimi hâkimken, güneyde tropikal iklim etkisini göstermektedir.[19]

Çad haritası

Çad’ın günümüzdeki nüfusu aşağı yukarı 19 milyondur. Ülkede çok sayıda (yaklaşık 200) farklı etnik grup olup, bunlar nüfus oranlarına göre şöyle sıralanmaktadır: Saralar (yüzde 30,5), Kanembular (yüzde 9,8), Araplar (yüzde 9,7), Mabalar (yüzde 7), Goraniler (yüzde 5,8), Masalar (yüzde 4,9), Bulalalar (yüzde 3,7) ve Marbalar (yüzde 3,5).[20] Dini açıdan bakıldığında ise, Çad’ın en kalabalık dini grubu yüzde 52,1 oranıyla Müslümanlar, yüzde 23,9 oranıyla Protestanlar ve yüzde 20 oranıyla Katoliklerdir.[21] Ülkedeki ortalama yaşam süresi ise 50,6 yıldır ki, bu da Çad’ın dünyada çok kötü bir konumda yer almasına neden olmaktadır.[22]

Çad’ın toplam ekonomik büyüklüğü 2022 itibariyle 12,7 milyar Amerikan doları olup[23], kişi başına düşen yıllık gelir ise ancak 1.668 dolar seviyesindedir[24]. Bu da, Çad’ın çok fakir bir ülke olduğunu göstermektedir. Çad’ın ekonomisi petrol, tarım ve hayvancılık gelirlerine dayalıdır.[25] Özellikle 2003 sonrasında ülkede petrolün çıkarılması, ülke ekonomisinin gelişebileceği umudunu yaratmıştır. Ülkede, ayrıca altın, natron, uranyum vs. gibi değerli madenlerin bulunduğu da ifade edilmekle birlikte, bunlardan çok sınırlı oranda istifade edilebilmektedir. Zaten Çad’da halkın yüzde 42,3’ünün yoksulluk seviyesinin altında yaşaması, ülkenin ciddi ekonomik sorununu gösteren bir durumdur.[26] Çad’ın en önemli ticaret ortakları ise; ihracatta Almanya (yüzde 26), Çin (yüzde 23), Birleşik Arap Emirlikleri (yüzde 19), Tayvan (yüzde 11), Hollanda (yüzde 10) ve Fransa (yüzde 9), ithalatta ise Çin (yüzde 25), BAE (yüzde 20), Fransa (yüzde 7), Belçika (yüzde 7) ve ABD (yüzde 7) ve Türkiye’dir (yüzde 6).[27] Ham petrol (yüzde 77) ve altın (yüzde 18,5) ülkenin en önemli ihracat kalemleriyken[28], Çad’ın ithalatında insan kanı, hayvan kanı, serum, aşı, toksin vb. ürünler (yüzde 6,2), mücevherat (yüzde 5,6), jeneratörler (yüzde 5,4), telefon cihazları, ses, görüntü veya diğer bilgileri almaya veya vermeye mahsus diğer cihazlar (yüzde 4,7) ve tedavide veya korunmada kullanılmak üzere hazırlanan ilaçlar (yüzde 4,1) başlıca metalardır.[29] Ülkenin para birimi ise Orta Afrika Frankı’dır.[30]

Çad’ın dış ticaret portföyü[31]

Çad’ın üye olduğu uluslararası kuruluşlar ise şunlardır: ACP (Afrika-Karayip-Pasifik Ülkeleri Grubu), AfDB (Afrika Kalkınma Bankası), AU (Afrika Birliği), BDEAC (Afrika Ülkeleri Kalkınma Bankası), CEMAC (Orta Afrika Ekonomik ve Parasal Birliği), FAO (BM Gıda ve Tarım Örgütü), (FZ) Frank Bölgesi, G-77, IAEA (Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu), IBRD (Uluslararası İmar ve Kalkınma Bankası), ICAO (Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü), IDA (Uluslararası Kalkınma Birliği), IDB (İslami Kalkınma Bankası), IFAD (Uluslararası Tarımsal Kalkınma Fonu), IFC (Uluslararası Finans Kurumu), IFRCS (Uluslararası Kızılhaç ve Kızılay Dernekleri Federasyonu), ILO (Uluslarası Çalışma Örgütü), IMF (Uluslararası Para Fonu), Interpol (Uluslararası Polis Teşkilatı), IOC (Uluslararası Olimpiyat Komitesi), IOM (Uluslararası Göç Örgütü), IPU (Parlamentolar Arası Birlik), ITSO (Uluslararası Telekomünikasyon-Uydu Örgütü), ITU (Uluslararası Haberleşme Birliği), ITUC (Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu), MIGA (Çok Taraflı Yatırım Garanti Ajansı), MINUSMA (BM Mali İstikrar Misyonu), NAM (Bağlantısızlar Hareketi), OIC (İslam İşbirliği Teşkilatı), OIF (Uluslararası Fransızca Konuşan Ülkeler Örgütü), OPCW (Kimyasal Silahları Yasaklama Organizasyonu), UN (Birleşmiş Milletler), UNCTAD (Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı), UNESCO (Eğitim-Bilim ve Kültür Örgütü), UNIDO (Endüstriyel Kalkınma Örgütü), UNWTO (BM Dünya Turizm Örgütü), UPU (Dünya Posta Birliği), WCO (Dünya Gümrük Örgütü), WHO (Dünya Sağlık Örgütü), WIPO (Dünya Fikri Mülkiyet Teşkilatı), WMO (Dünya Meteoroloji Örgütü), WTO (Dünya Ticaret Örgütü), G5 Sahil Örgütü.[32]

Son olarak, Çad, Fransız siyasi sistemine benzeyen bir tür yarı-Başkanlık sistemiyle yönetilmektedir. Devlet Başkanı, her 5 yılda bir yapılan seçimlerle halk oyuyla belirlenmektedir. Seçilmiş Devlet Başkanı, parlamento içerisinde bir Başbakan atamaktadır.[33] 188 sandalyeli Parlamento (Ulusal Meclis-Assemblée nationale)[34] seçimleri ise her 4 yılda bir yapılmaktadır. Ancak bu demokratik düzene karşın, ülkede sık sık askeri darbe ve müdahaleler yaşanmakta ve anayasal düzen fiilen ortadan kalkmaktadır.

2024 Başkanlık Seçimleri

Çad’da ekonomik durumun çok kötü seviyede olması ve ülkedeki eli silahlı terör gruplarının varlığı nedeniyle, Çad’ın 7. Devlet Başkanı’nın belirleneceği 2024 Başkanlık seçimi ve ülkenin seçim sonrasındaki istikrarı bölgedeki diğer ülkeleri de ilgilendirmektedir. Öyle ki, Afrika Stratejik Araştırmalar Merkezi’nde (ACSS) araştırmacı olan Dan Eizenga, “Çad, Çad Gölü çevresinde Boko Haram’a karşı mücadelede kilit bir güvenlik ortağı” ve “Dolayısıyla Çad'daki seçim sürecinin sadece Çad için değil, birçok ülke için önemli sonuçları var.” görüşlerini ileri sürmektedir.[35]

Seçimlerde aday olan birçok siyasetçi olsa da[36], yarışın iki aday arasında geçmesi beklenmektedir. Bu kişiler, mevcut geçici Devlet Başkanı, eski uzun süreli Devlet Başkanı İdris Debi’nin oğlu ve milliyetçi çizgideki Vatansever Kurtuluş Hareketi (MPS)[37] lideri Mahamat Debi ile 2018 yılında kurulan merkez sol/sosyal demokrat çizgideki Dönüştürücüler Partisi (Les Transformateurs)[38] lideri ve ülkenin mevcut Başbakanı Succès Masra’dır.

On yıllardır ülkeyi yöneten babasının öldürülmesinin ardından geçici Devlet Başkanı seçilen “Kaka” lakaplı Mahamat İdris Debi (1984-), başarılı bir askeri kariyerin ardından 2021’de babasının vefatı ardından Çad Ordusu’nun yönetime el koymasıyla yönetimi üstlenmiş genç bir siyasetçidir. Nitekim Çad Ordusu, Çad çok geri kalmış bir ülke olmasına karşın, bölgedeki en başarılı askeri yapı olarak kıymetlendirilmektedir.[39] Bu anlamda, ordu desteği, Debi için büyük avantajdır. Ayrıca çok eşli olan Debi’nin 3 karısı ve çok sayıda çocuğu bulunmaktadır. Debi, Fransa’dan destek sağlamayı başarmış ve Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un diplomatik temas kurduğu bir kişidir.[40] Debi, babası gibi milliyetçi çizgide siyaset yapmakta ve ve MPS partisine liderlik etmektedir. Debi’nin seçimi kazanmasına kesin gözüyle bakılmaktadır.[41]

Mahamat İdris Debi

2022-2023 döneminde ABD’de sürgünde yaşayan ve 2024 yılı başında ülkenin yeni Başbakanı olarak atanan Çadlı ekonomist Succès Masra (1983-) ise, Harvard ve Oxford gibi üniversitelerde eğitim aldıktan sonra, Afrika Kalkınma Bankası’nda çalıştıktan sonra Dönüştürücüler Partisi’nin kuruluş sürecine katılmış sosyal demokrat bir kişidir.[42] Mahamat Debi’nin babası İdris Debi’yi otoriter yönetimi nedeniyle sert şekilde eleştiren Masra, 2022 yılında ülkede yaşanan protestolar sonrasında rejim tarafından istenmeyen adam ilan edilerek ABD’ye sürgüne gitmek zorunda kalmış ve bu sene içerisinde Çad’a dönerek siyasete girmiştir. Mahamat Debi’nin Masra’yı Başbakanlığa ataması da, ülkedeki siyasi atmosferi yumuşatmıştır. Bu anlamda, bu seçimlerde bir tür centilmenlik anlaşması yapılacağı ve statükonun devam edeceğini iddia edenler de vardır.[43]

Succès Masra

Seçimler öncesinde yapılan bazı kamuoyu yoklamaları ve uluslararası basının yer verdiği analizler, seçimi Mahamat Debi’nin kazanacağının altını çizmektedir.[44] Ancak elbette, ülkemizde pek bilinmeyen bu ülkenin siyasi dinamiklerini bilmeden kesin yorumlar yapmak ve fikir beyan etmek kolay değildir. Örneğin, bazı gözlemciler, askeri darbe sonrasında ülkede değişim istencinin ağır basabileceğini iddia etmektedirler.[45] Ülkede 8,2 milyonun üzerinde kayıtlı seçmen bulunurken, bu grupları motive ederek sandığa götürebilmek de başlı başına önemli bir meseledir.[46]

Sonuç

Sonuç olarak, büyük güvenlik riskleri olan geri kalmış bir devlet olan Çad’da, geçmişte Türkiye’nin olduğu gibi, askeriyenin ön planda olduğu ve tam demokrasiyle bütünleşemeyen bir sistem uygulanabilmekte ve istikrar ancak sert yönetimlerle sağlanabilmektedir. Bu anlamda, 2024 Devlet Başkanlığı seçimleri sivil hayata dönüş anlamında pozitif bir gelişme olsa da, bu ülkenin asıl sorunu ekonomik iyileşme ve istikrarın sağlanabilmesidir. Nitekim Çad'ın güvenliği ve istikrarı, Afrikalı devletler ve komşularının yanı sıra, ABD ve Fransa gibi Batılı ülkeleri ve Çad'la kayda değer ticari ve siyasi ilişkileri olan Türkiye'yi de yakından ilgilendirmektedir.

Doç. Dr. Ozan ÖRMECİ

 

[1] Reuters (2024), “Chad vote counting begins after tense first Sahel presidential poll since coups”, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.reuters.com/world/africa/chad-votes-first-sahel-presidential-poll-since-wave-coups-2024-05-06/.

[2] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Çad’ın Siyasi Görünümü”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/cad_in-siyasi-gorunumu.tr.mfa.

[3] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[4] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[5] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[6] Britannica, “Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.britannica.com/place/Chad.

[7] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[8] Parti Progressiste Tchadien.

[9] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[10] Ömer Erdem & Abdoulaye Adoum Mahamat (2021), “Çad'da cumhurbaşkanlığı seçimini İdris Debi Itno kazandı”, Anadolu Ajansı, 20.04.2021, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.aa.com.tr/tr/dunya/cadda-cumhurbaskanligi-secimini-idris-debi-itno-kazandi/2214120.

[11] NTV (2021), “Çad Cumhurbaşkanı İdris Debi Itno çatışmada hayatını kaybetti”, 20.04.2021, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.ntv.com.tr/dunya/cad-cumhurbaskani-idris-debi-itno-catismada-hayatini-kaybetti,QeCUZ7pW8kuXoQupqq5wMA.

[12] Merhaba Afrika (2024), “Çad, üç yıl süren askeri yönetimin ardından cumhurbaşkanlığı seçimi için oy kullanıyor”, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://merhabaafrika.com/cad-uc-yil-suren-askeri-yonetimin-ardindan-cumhurbaskanligi-secimi-icin-oy-kullaniyor/.

[13] TRT Haber (2024), “Çad'da muhalif lider Dillo'nun öldürüldüğü doğrulandı”, 29.02.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.trthaber.com/haber/dunya/cadda-muhalif-lider-dillonun-olduruldugu-dogrulandi-841158.html.

[14] Britannica, “Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.britannica.com/place/Chad.

[15] Worldometer, “Largest Countries in the World (by area)”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.worldometers.info/geography/largest-countries-in-the-world/.

[16] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Çad’ın Siyasi Görünümü”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/cad_in-siyasi-gorunumu.tr.mfa.

[17] TDV İslam Ansiklopedisi, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://islamansiklopedisi.org.tr/cad.

[18] DEİK (2017), “Çad Ülke Bülteni”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.deik.org.tr/uploads/cad-b44.pdf, s. 2.

[19] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[20] World Factbook, “Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/chad/#people-and-society.

[21] World Factbook, “Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/chad/#people-and-society.

[22] İnsamer, “Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-cad/.

[23] The World Bank, “GDP (current US$) – Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD?locations=TD.

[24] The World Bank, “GDP per capita, PPP (current international $) – Chad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.PP.CD?locations=TD.

[25] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Çad’ın Ekonomisi”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/cad_in-ekonomisi.tr.mfa.

[26] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Çad’ın Ekonomisi”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/cad_in-ekonomisi.tr.mfa.

[27] T.C. Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği  Genel Müdürlüğü (2024), “Çad Ülke Profili”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://ticaret.gov.tr/data/5b885d7aaf23be7c5c10c65a/ÇAD%20ülke%20profili%202024.pdf, s. 6.

[28] T.C. Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği  Genel Müdürlüğü (2024), “Çad Ülke Profili”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://ticaret.gov.tr/data/5b885d7aaf23be7c5c10c65a/ÇAD%20ülke%20profili%202024.pdf, s. 9.

[29] T.C. Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği  Genel Müdürlüğü (2024), “Çad Ülke Profili”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://ticaret.gov.tr/data/5b885d7aaf23be7c5c10c65a/ÇAD%20ülke%20profili%202024.pdf, s. 10.

[30] T.C. Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği  Genel Müdürlüğü (2024), “Çad Ülke Profili”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://ticaret.gov.tr/data/5b885d7aaf23be7c5c10c65a/ÇAD%20ülke%20profili%202024.pdf, s. 2.

[31] T.C. Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği  Genel Müdürlüğü (2024), “Çad Ülke Profili”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://ticaret.gov.tr/data/5b885d7aaf23be7c5c10c65a/ÇAD%20ülke%20profili%202024.pdf, s. 6.

[32] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Ülke Künyesi: Çad”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/ulke-kunyesi___.tr.mfa.

[33] DEİK (2017), “Çad Ülke Bülteni”, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.deik.org.tr/uploads/cad-b44.pdf, ss. 2-3.

[34] Web sitesi için; http://www.assemblee-nationale.td/.

[35] MEPA News (2024), “Çad'daki başkanlık seçimlerine dair bilinmesi gerekenler”, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mepanews.com/caddaki-baskanlik-secimlerine-dair-bilinmesi-gerekenler-66406h.htm.

[36] İki favori aday dışında seçime giren adaylar şunlardır: Albert Pahimi Padacke,  Alladoum Djarma Baltazar, Theophile Bongoro Bebzoune, Lydie Beassemda, Mansiri Lopsekreo, Brice Mbaimon Guedmbaye, Mansiri Lopsekreo ve Nasra Djimasngar.

[37] Web sitesi için; https://mps-tchad.org/.

[38] Web sitesi için; https://app.transformateurstchad.africa/app/accueil.

[39] Shola Lawal (2024), “What’s at stake in Chad’s presidential election?”, AlJazeera, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.aljazeera.com/news/2024/5/6/president-vs-prime-minister-whats-at-stake-in-chad-presidential-election.

[40] RFI (2023), “Macron hosts Chad's Deby with Niger troop withdrawal topping agenda”, 19.10.2023, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.rfi.fr/en/france/20231019-macron-hosts-chad-s-deby-with-troop-withdrawal-from-niger-top-of-the-agenda.

[41] Katarina Hoije (2024), “Oil Rich Chad’s Junta Leader Set to Win Vote as US Ties Fray”, Bloomberg, 04.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bloomberg.com/news/articles/2024-05-04/chad-junta-leader-mahamat-deby-set-to-win-presidential-election.

[42] Shola Lawal (2024), “What’s at stake in Chad’s presidential election?”, AlJazeera, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.aljazeera.com/news/2024/5/6/president-vs-prime-minister-whats-at-stake-in-chad-presidential-election.

[43] Shola Lawal (2024), “What’s at stake in Chad’s presidential election?”, AlJazeera, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.aljazeera.com/news/2024/5/6/president-vs-prime-minister-whats-at-stake-in-chad-presidential-election.

[44] AP (2024), “Chad holds a presidential election after years of military rule”, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://apnews.com/article/chad-election-vote-polls-b91ba8fab794d7f256d1544d17a7493b.

[45] Africa News (2024), “Counting begins in Chad Presidential election”, 07.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.africanews.com/2024/05/07/counting-begins-in-chad-presidential-election/.

[46] Moki Edwin Kindzeka (2024), “Chad's presidential elections underway in peace, but with tension””, VOA, 06.05.2024, Erişim Tarihi: 07.05.2024, Erişim Adresi: https://www.voanews.com/a/chad-s-presidential-elections-underway-in-peace-but-with-tension-/7599652.html.


2 Mayıs 2024 Perşembe

2024 Güney Afrika Genel Seçimleri

 

Giriş

Afrika kıtasında ırkçı “apartheid” rejiminin yakın geçmişte Nelson Mandela önderliğinde yıkılması bağlamında büyük bir siyasi etkisi olan Güney Afrika Cumhuriyeti, 29 Mayıs 2024 tarihinde genel seçimlere sahne olacaktır. Bu seçim, apartheid rejiminin yıkılmasından bu yana ülkeyi yöneten Afrika Ulusal Kongresi’nin (African National Congress-ANC) son dönemde ekonomide ve siyasette yaşadığı sorunlar nedeniyle oy kaybetmeye başlaması bağlamında oldukça önemlidir. Zira 1994’ten bu yana ülkede uygulanan demokratik siyasal sisteme karşın, kartel (dominant/hâkim) parti sistemi modelinin kurumsallaştığı Güney Afrika’da, bu seçimde veya ilerleyen yıllarda, geçmişte Türkiye ve Hindistan’da olduğu gibi bir değişimin yaşanması ve kurucu partinin iktidarını kaybetmesi ihtimali söz konusudur. Bu nedenle, bu yazıda 2024 Güney Afrika genel seçimleri enine boyuna değerlendirilecektir. Ancak bunun için, öncelikle Güney Afrika tarihi kısaca özetlenecek, daha sonra da Güney Afrika’nın toplumu, siyasi sistemi, ekonomisi ve dış politik özellikleri mercek altına alınacaktır.

Güney Afrika Tarihi

Güney Afrika’nın bilinen tarihine dair en önemli gelişmelerden birisi, 1488 yılında Portekizli denizci Bartolomeu Dias tarafından Ümit Burnu’na ulaşılması sonrasında, o zamana kadar Zulu, Xhosa ve Sotho gibi büyük yerli kabilelerin yaşadığı Güney Afrika’nın 17. yüzyılın ortalarından itibaren Hollanda’nın işgaline maruz kalması ve sömürgeleştirilmesidir.[1] Hollandalılar, 1652’den itibaren Cape Town’da bir istasyon kurarak, köle ticareti ve deniz yoluyla doğal kaynakların ticaretini kapsayan organize bir düzen kurmuşlardır.[2] Hollandalıların Güney Afrika’da yerleşen nüfusuna ise zaman içerisinde Boerler denmeye başlamıştır. 1806 yılında İngiliz (Britanya) İmparatorluğu’nun kontrolü sağladığı Cape kolonisi, zamanla nüfuzunu Zulu ve Xhosa kabilelerin topraklarına doğru genişletmiş ve Hollandalılarla birlikte Güney Afrika’da etkin bir güç haline gelmiştir.[3] Yerel kabileleri burada yaşanan küçük çaplı savaşlarda mağlup eden İngilizler, ilerleyen yıllarda Güney Afrika’da altın ve elmas kaynaklarının bulunmasıyla birlikte ülkeye Avrupa’dan göçler artmıştır. Öyle ki, Güney Afrika’da İngilizler ile Hollanda kökenli Afrikaanslar arasında yaşanan iktidar mücadelesi, 1880-1881 döneminde Birinci Boer Savaşı’na, 1899-1902 arasında da İkinci Boer Savaşı’na yol açmıştır.

Güney Afrika bayrağı

Güney Afrika, 1931 yılında Birleşik Krallık’tan bağımsızlığını kazandıysa da, bu, yalnızca ülkedeki beyaz azınlığın menfaatlerini gözeten bir rejim kurulmasına vesile olmuştur. Nitekim ırk ayrımcılığına dayalı ve “apartheid” adı verilen bu sistem, 1948 yılından itibaren kurumsal bir nitelik de kazanmıştır.[4] Bu dönemlerde ülkedeki Devlet Başkanı İngiltere’nin monarkı kabul edilmiştir. Beyaz olmayan çoğunluk nüfusun birçok kısıtlamalara maruz kaldığı bu sistem, kuruluş tarihi 1912’ye kadar uzanan Afrika Ulusal Kongresi-ANC adlı siyasal hareket/partinin çabaları ve aktif mücadelesiyle zaman içerisinde sorgulanmaya başlansa da, Soğuk Savaş döneminde jeopolitik çıkarların ön planda tutulması nedeniyle Güney Afrika’ya ABD ve İngiltere’nin sağladığı desteğin de etkisiyle, 1994’e kadar ayakta kalabilmiştir. Bu yıllarda ülkeyi aşırı sağcı Ulusal Parti’den (National Party-ND) seçilen ve beyaz üstünlüğünü savunan beyaz liderler yönetmiştir. Bu liderler; Charles Robberts Swart (1961-1967), Jozua François Naudé (1967-1968), Jacobus Johannes Fouché (1968-1975), Nicolaas Johannes Diederichs (1975-1978), Balthazar Johannes Vorster (1978-1984), Pieter Willem Botha (1984-1989) ve Frederik Willem de Klerk’dir (1989-1994). 1961 yılında Güney Afrika’da Cumhuriyet rejimine geçilmiş, apartheid rejiminin tüm kalıntılarının temizlenmesi ise 1997’de ilan edilen yeni anayasa ile mümkün olabilmiştir. Bu döneme dair belki de tek olumlu miras ise, beyaz nüfus arasında kısıtlı olarak uygulanan demokratik seçim geleneğinin Güney Afrika’da kök salması olmuştur.

Nelson Mandela

Ülkede ilk demokratik seçimler (herkesin oy kullanabildiği) 1994 yılında yapılırken, ömrünün büyük bölümünü hapisten geçiren ANC’nin efsanevi lideri Nelson Mandela, bu seçimde yüzde 62,65 oy alarak ülkenin yeni lideri olmuştur. Uzlaştırıcı tavrı ile Mandela ile birlikte 1993 yılında Nobel Barış Ödülü’nü kazanan ülkenin son apartheid sistemiyle seçilmiş Başkanı olan Frederik Willem de Klerk ise, bu süreçte yapıcı tavrıyla sivrilmiş ve övgü toplamıştır. Bu tarihten itibaren Güney Afrika’yı daima ANC’li seçilmiş Başkanlar yönetirken, 1999 seçimlerini ANC lideri Thabo Mbeki yüzde 66,35, 2004 seçimlerini de yüzde 69,69 oyla çok rahat kazanmıştır. 2009 seçimlerinde Jacob Zuma yüzde 65,90’la rahat bir zafere ulaşırken, Zuma, 2014 seçimlerinden de yüzde 62,15 oyla galibiyetle ayrılmıştır. 2019 seçimlerinde ANC adına Cyril Ramaphosa, yüzde 57,5 oyla seçimi önde tamamlarken, ANC’nin görece oy kaybı yaşaması ve ANC dışında ülkedeki iki büyük siyasi parti olan Demokratik Birlik (DA) ve Julius Malema önderliğinde kurulan Ekonomik Özgürlük Savaşçıları-EFF’nin oy artışı dikkat çekmiştir. Bu nedenle, ANC’nin iktidarını devredebileceği kritik bir seçim olarak 2024 Güney Afrika genel seçimleri oldukça önemli hale gelmiştir.

Jacob Zuma

Güney Afrika Toplumu, Siyasi Sistemi, Ekonomisi ve Dış Politikası Hakkında Bilgiler

Güney Afrika veya Güney Afrika Cumhuriyeti, Afrika kıtasının en güneyinde yer alan ve güzel doğası ve ırkçılık karşıtı duruşuyla dünya genelinde oldukça sevilen bir devlettir.[5] Orta Afrika Cumhuriyeti ile birlikte ülke isminde Afrika’yı kullanan iki ülkeden birisi olan Güney Afrika, bir anlamda Afrikalıların siyasi merkezi (Kâbe’si) durumundadır. Ülkenin sınır komşularını Namibya, Botsvana, Zimbabve, Mozambik ve Esvatini oluştururken, ülkenin güneydoğusunda Hint Okyanusu, güney ve güneybatısında da Atlas Okyanusu bulunmaktadır. Bu ülkelerin haricinde, Lesotho da, tamamen Güney Afrika Cumhuriyeti toprakları içinde yer alan bir ülke olarak Güney Afrika sınırlarını paylaşmaktadır. Ülkenin yüzölçümü ise 1.219.090 kilometrekaredir.[6] Ülkenin sloganı ise “ǃke e: ǀxarra ǁke” yani “farklılıklarda birleşmek”tir.

Güney Afrika haritası[7]

Güney Afrika’nın nüfusu yaklaşık 60,4 milyon olup, bu nüfusun yüzde 81,4’ü siyahilerden, yüzde 8,2’si melezlerden (coloured), yüzde 7,3’ü beyazlardan ve yüzde 2,7’si Hint/Asyalılardan oluşmaktadır.[8] Ülkede tam 11 farklı resmi dil (Afrikaansça, İngilizce, Ndebele, Pedi, Sotho, Swazi, Tsonga, Tswana, Venda, Xhosa ve Zulu) bulunmakta olup[9], bunlar arasında Zulu (yüzde 25,3), Xhosa (yüzde 14,8), Afrikaansça (yüzde 12,2), Tswana (yüzde 9,1), İngilizce (yüzde 8,1) ve Sotho (yüzde 7,9) en yaygın kullanılan yerel dillerdir.[10] Dini açıdan bakıldığında ise, ülkedeki nüfusun yüzde 85,3’ü Hıristiyan, yüzde 7,8’i Afrika’nın yerel dinlerine (animizm türleri) mensup, yüzde 1,6’sı Müslüman ve yüzde 1,1’i Hindu inancındadır.[11]

Güney Afrika, demokratik değerlere dayanan anayasal düzeni ve gelişmiş ekonomisiyle günümüzde Afrika kıtasındaki en güçlü ve istikrarlı ülkelerden birisidir. Şubat 1997’de yürürlüğe giren Güney Afrika anayasasında temel hak ve özgürlükler teminat altına alınmış ve demokratik bir federal siyasi düzen teşkil edilmiştir.[12] Nispi temsil seçim sistemine göre 5 yılda bir yapılan seçimlerle üyeleri belirlenen 400 koltuklu Ulusal Meclis (National Assembly) yasamadan sorumlu olurken, meclis çoğunluğunu sağlayan partinin lideri Cumhurbaşkanı veya Devlet Başkanı seçilmektedir. Ayrıca Ulusal Meclis’e yardımcı ikinci meclis hüviyetindeki Ulusal Eyaletler Konseyi (National Council of Provinces), ülkedeki 9 eyaletin her birinin Eyalet Meclisi tarafından seçilen 10’ar kişilik heyetlerden olmak üzere, toplam 90 temsilciden oluşmaktadır.[13]

Federalizm esaslarına göre yapılanan Güney Afrika Cumhuriyeti’nde tam 9 eyalet vardır. Bunların her birinin kendi yasama, yürütme kurumları ve Başkanları bulunmaktadır.[14] Bu eyaletler şunlardır; Gauteng, Western Cape, Kwazulu Natal, Eastern Cape, Northern Cape, Limpopo, Mpumalanga, Free State and the North West.[15] Güney Afrika’da ilginç bir şekilde üç farklı başkent bulunmakta olup; yürütme başkenti Pretoria, yasama başkenti Cape Town, yargı başkenti ise Bloemfontein’dır.

Güney Afrika’nın ekonomik büyüklüğü (GDP) 405 milyar dolar civarında olup[16], bu rakamlar ülkeyi dünyanın en büyük 40 ekonomisinden biri (39. veya 40.) yapmaktadır. Ülkedeki kişi başına düşen yıllık gelir (GDP per capita) ise 6.000 dolar (5.974) civarındadır ki[17], bu da Güney Afrika’yı düşük bir orta gelirli devlet olarak dünyada 107. sırada konumlandırmaktadır. Dış ticaret hacmi 208 milyar doların üzerinde olan Güney Afrika, 105 milyar dolar civarında ihracat ve 103 milyar dolar dolaylarında ithalat yapmaktadır.[18] Güney Afrika’nın en önemli ticaret ortakları Çin Halk Cumhuriyeti, Almanya, ABD, Birleşik Krallık, Japonya, Hindistan, Botsvana, Namibya ve Suudi Arabistan’dır. Ülkenin temel ihracat metaları altın, elmas, inci, kıymetli taş ve metal mamulleri, metal cevherleri, cüruf ve kül, kara taşıtları, mineral yakıt ve yağlar, demir ve çelik iken, başlıca ithalat ürünleri ise mineral yakıt ve yağlar, kazan, makine ve cihazlar, elektrikli makine ve cihazlar, kara taşıtları, plastik ve plastik mamulleridir.[19] Güney Afrika’da işsizlik önemli bir sorun olup -ki güncel oran yüzde 32’dir[20]-, ülkedeki ekonomik sorunların artması, iktidardaki ANC’ye olan desteğin düşmesinde etkilidir.

Birleşmiş Milletler’in saygın bir üyesi olan Güney Afrika, Afrika Birliği Örgütü (AU), Afrika, Karayip ve Pasifik Devletleri Örgütü (ACP), Afrika Kalkınma Bankası (AfDB), Güney Afrika Birliği (BIS), G-20, G-24, G-77, OECD, Bağlantısızlar Hareketi (NAM), Dünya Ticaret Örgütü (WTO) ve BRICS+ gibi uluslararası kuruluşlara üye etkili bir devlettir.[21] Ülkenin genel dış politik çizgisi, ırkçılık ve emperyalizm karşıtlığı temelinde geliştiği için, ABD, Avrupa ülkeleri ve genel olarak Avrupa ülkelerine yönelik olumsuz üçüncü dünyacı bir yaklaşım daha baskındır.

2024 Güney Afrika Seçimleri Analizi

2024 seçimlerinde, ikinci ve son dönem aday olan ANC lideri Cyril Ramaphosa, doğal olarak bu seçimde de favori adaydır. Güncel anketler, Ramaphosa ve merkez sol çizgideki partisi ANC’nin[22] oy oranının yüzde 40-43 dolaylarında olabileceğini göstermektedir.[23] 1952 doğumlu olan Ramaphosa, sendikacılıktan gelen ve apartheid rejimin çökmesi dönemindeki müzakerelerde etkin rol oynamış deneyimli bir isimdir. Daha sonra iş dünyasına giren Ramaphosa, McDonald’s, MTN, Lonmin ve Shanduka Group gibi şirketlerde çalışmış önemli bir yöneticidir. 2014-2018 döneminde Jacob Zuma’nın Başkan Yardımcılığını yapan Ramaphosa, zengin, deneyimli ve siyahi nüfus üzerinde etkisini koruyan önemli bir devlet adamıdır. Bu nedenle, bu seçimde oy kaybına karşın, ANC ve Ramaphosa’nın bir kez daha zafere ulaşmasını beklemek yerinde olacaktır. Ancak ANC’nin ilk kez yüzde 50’den düşük bir oy alması, olumsuz gidişata dair önemli bir veri olacaktır.[24] Ülkedeki temel sorunlar ise; yüksek işsizlik ve artan suç oranlarıdır ki, Ramaphosa, bu konularda iyileşme sağlamayı vaat etmektedir.[25]

2024 Güney Afrika seçimlerindeki önemli isimler: ANC’li Devlet Başkanı Cyril Ramaphosa, DA lideri John Steenhuisen ve EFF lideri Julius Malema[26]

Anketlerde yüzde 20-21 civarında destekle ikinci parti durumundaki[27] merkez çizgideki DA-Demokratik Birlik ise[28], bu seçimlere 1976 doğumlu genç beyaz aday John Steenhuisen önderliğinde girmektedir. Steenhuisen ve DA’nın bu seçimlerde de kültürel sebepler (siyahi çoğunluğun ANC’yi desteklemesi) nedeniyle büyük başarı göstermesi beklenmese de, ANC’nin düşen oyu, bu seçimde ve ilerleyen yıllarda DA’nın iktidarı alma potansiyeli olduğunu ortaya koymaktadır. DA, seçimler öncesinde ülkenin krizde olduğu görüşünü işlemekte ve özelleştirmeler, 2 milyon yeni iş ve suçla etkin mücadele gibi öneriler ileri sürmektedir.[29] Steenhuisen ve DA, ayrıca ANC ve EFF ile olası bir koalisyon ihtimalini de dışlamamakta ve yapıcı bir siyaseti tercih etmektedir.[30] Anketlerde yüzde 12 civarında desteği olan Ekonomik Özgürlük Savaşçıları-EFF ise[31], karizmatik Marksist lider Julius Malema tarafından 2013 yılında kurulmuş bir aşırı sol partidir.

Sonuç

Sonuç olarak, 2024 Güney Afrika seçimleri, Siyaset Bilimi açısından oldukça önemli bir deneyim olacak ve kültürel nedenlere dayalı hâkim parti sistemi (tipik örneği Japonya’daki LDP iktidarıdır) örnekleri adına yakından incelenecektir. Bu bağlamda, henüz apartheid rejiminin olumsuz mirası taze olduğu için ANC’nin seçimleri kaybetmesi beklenmese de, ülkedeki artan suç (bilhassa tecavüz) olayları ve zorlaşan ekonomik koşullar (özellikle de işsizlik), ilerleyen yıllarda bir iktidar değişimi olabileceği algısını yaratmaktadır.

Ek olarak, Güney Afrika, Afrika ülkeleri ve siyasi nüfusa hamilik yapabilme yetisi ve Mandela’nın ülkesi olması nedeniyle, diplomaside de çok etkin bir devlettir. Öyle ki, örneğin Güney Afrika’nın Ukrayna Savaşı nedeniyle Rusya’ya karşıt pozisyon almaması, Moskova’nın Afrika siyasetinde elini çok rahatlatmaktadır. Güney Afrika, Gazze’deki olaylar nedeniyle İsrail aleyhine soykırım davası açmasıyla da son dönemde adından söz ettirmiştir. Bu anlamda, Güney Afrika’da daha Batı yanlısı veya karşıtı yönetimlerin işbaşı yapması, küresel siyaset adına da önemli bir gelişme olacaktır.

Kapak fotoğrafı: https://jlia.co.za/blog/2024-south-african-general-elections-who-may-vote/

Doç. Dr. Ozan ÖRMECİ

 

[1] İnsamer, “Güney Afrika”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-guney-afrika/.

[2] İnsamer, “Güney Afrika”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-guney-afrika/.

[3] İnsamer, “Güney Afrika”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-guney-afrika/.

[4] Britannica, “Apartheid”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.britannica.com/topic/apartheid.

[5] Britannica, “South Africa”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.britannica.com/place/South-Africa.

[6] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Güney Afrika'nın Ekonomisi”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-ekonomisi.tr.mfa.

[7] Fil Gezi, “Güney Afrika haritası”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.filgezi.com/afrika/guney-afrika/guney-afrika-haritasi/.

[8] The World Factbook, “South Africa”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/south-africa/#people-and-society.

[9] İnsamer, “Güney Afrika”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.insamer.com/tr/ulke-profili-guney-afrika/.

[10] The World Factbook, “South Africa”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/south-africa/#people-and-society.

[11] The World Factbook, “South Africa”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/south-africa/#people-and-society.

[12] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Güney Afrika'nın Siyasi Görünümü”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-siyasi-gorunumu.tr.mfa.

[13] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Güney Afrika'nın Siyasi Görünümü”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-siyasi-gorunumu.tr.mfa.

[14] South African Government, “Provinces”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.gov.za/provinces#:~:text=South%20Africa%20is%20one%20of,legislature%2C%20premier%20and%20executive%20council.&text=The%20Eastern%20Cape%2C%20at%20168,of%20South%20Africa's%20land%20area..

[15] DEİK, “Güney Afrika Ülke Bülteni”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.deik.org.tr/uploads/guney-afrika-2cf.pdf.

[16] IMF (2024), “World Economic Outlook Database”, Nisan 2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.imf.org/en/Publications/WEO/weo-database/2024/April/weo-report?c=512,914,612,171,614,311,213,911,314,193,122,912,313,419,513,316,913,124,339,638,514,218,963,616,223,516,918,748,618,624,522,622,156,626,628,228,924,233,632,636,634,238,662,960,423,935,128,611,321,243,248,469,253,642,643,939,734,644,819,172,132,646,648,915,134,652,174,328,258,656,654,336,263,268,532,944,176,534,536,429,433,178,436,136,343,158,439,916,664,826,542,967,443,917,544,941,446,666,668,672,946,137,546,674,676,548,556,678,181,867,682,684,273,868,921,948,943,686,688,518,728,836,558,138,196,278,692,694,962,142,449,564,565,283,853,288,293,566,964,182,359,453,968,922,714,862,135,716,456,722,942,718,724,576,936,961,813,726,199,733,184,524,361,362,364,732,366,144,146,463,528,923,738,578,537,742,866,369,744,186,925,869,746,926,466,112,111,298,927,846,299,582,487,474,754,698,&s=NGDPD,&sy=2022&ey=2029&ssm=0&scsm=1&scc=0&ssd=1&ssc=0&sic=0&sort=country&ds=.&br=1.

[17] IMF (2024), “World Economic Outlook Database”, Nisan 2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.imf.org/en/Publications/WEO/weo-database/2024/April/weo-report?c=512,914,612,171,614,311,213,911,314,193,122,912,313,419,513,316,913,124,339,638,514,218,963,616,223,516,918,748,618,624,522,622,156,626,628,228,924,233,632,636,634,238,662,960,423,935,128,611,321,243,248,469,253,642,643,939,734,644,819,172,132,646,648,915,134,652,174,328,258,656,654,336,263,268,532,944,176,534,536,429,433,178,436,136,343,158,439,916,664,826,542,967,443,917,544,941,446,666,668,672,946,137,546,674,676,548,556,678,181,867,682,684,273,868,921,948,943,686,688,518,728,836,558,138,196,278,692,694,962,142,449,564,565,283,853,288,293,566,964,182,359,453,968,922,714,862,135,716,456,722,942,718,724,576,936,961,813,726,199,733,184,524,361,362,364,732,366,144,146,463,528,923,738,578,537,742,866,369,744,186,925,869,746,926,466,112,111,298,927,846,299,582,487,474,754,698,&s=NGDPDPC,&sy=2022&ey=2029&ssm=0&scsm=1&scc=0&ssd=1&ssc=0&sic=0&sort=country&ds=.&br=1.

[18] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Güney Afrika'nın Ekonomisi”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-ekonomisi.tr.mfa.

[19] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Güney Afrika'nın Ekonomisi”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-ekonomisi.tr.mfa.

[20] Damian Zane (2024), “South Africa election 2024: When is the poll and what is at stake for the ANC?”, BBC News, 27.03.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bbc.com/news/world-africa-68590538.

[21] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, “Ülke Künyesi”, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-kunyesi.tr.mfa.

[22] Web sitesi için; https://www.anc1912.org.za/.

[23] Ipsos in South Africa (2024), “30 YEARS OF DEMOCRACY: SOUTH AFRICA'S 2024 ELECTIONS MARKED BY UNCERTAINTY AND A DESIRE FOR CHANGE”, 27.04.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.ipsos.com/sites/default/files/ct/news/documents/2024-04/South%20Africas%202024%20elections%20marked%20by%20uncertainty%20and%20a%20desire%20for%20change_Ipsos_Press%20Release_27%20April%202024%20-%20Charts.pdf; Bhargav Acharya (2024), “Support for South Africa's ANC near 40% weeks before election, Ipsos poll shows”, Reuters, 26.04.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.reuters.com/world/africa/support-south-africas-anc-near-40-weeks-before-election-ipsos-poll-shows-2024-04-26/.

[24] Damian Zane (2024), “South Africa election 2024: When is the poll and what is at stake for the ANC?”, BBC News, 27.03.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bbc.com/news/world-africa-68590538.

[25] Damian Zane (2024), “South Africa election 2024: When is the poll and what is at stake for the ANC?”, BBC News, 27.03.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bbc.com/news/world-africa-68590538.

[26] GGA (2024), “South Africa 2024 Elections Tracker”, 24.04.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://gga.org/south-africa-2024-elections-tracker/.

[27] Ipsos in South Africa (2024), “30 YEARS OF DEMOCRACY: SOUTH AFRICA'S 2024 ELECTIONS MARKED BY UNCERTAINTY AND A DESIRE FOR CHANGE”, 27.04.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.ipsos.com/sites/default/files/ct/news/documents/2024-04/South%20Africas%202024%20elections%20marked%20by%20uncertainty%20and%20a%20desire%20for%20change_Ipsos_Press%20Release_27%20April%202024%20-%20Charts.pdf.

[28] Web sitesi için; https://www.da.org.za/.

[29] Damian Zane (2024), “South Africa election 2024: When is the poll and what is at stake for the ANC?”, BBC News, 27.03.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.bbc.com/news/world-africa-68590538.

[30] Bhargav Acharya (2024), “Support for South Africa's ANC near 40% weeks before election, Ipsos poll shows”, Reuters, 26.04.2024, Erişim Tarihi: 02.05.2024, Erişim Adresi: https://www.reuters.com/world/africa/support-south-africas-anc-near-40-weeks-before-election-ipsos-poll-shows-2024-04-26/.

[31] Web sitesi için; https://effonline.org/.